“Memories from 18 till 24 of July: The travel becomes reality” Мемории од 18 до 24 јули: Патувањето станува реалност

“Memories from 18 till 24 of July: The travel becomes reality”
Мемории од 18 до 24 јули: Патувањето станува реалност

Hello lovely people,

Здраво прекрасни луѓе

Аs I have explained in the previous article I will try these days to update my diary (because the blog articles as like a diary for me), to try to tell you all about the most beautiful of my experience as a volunteer in Macedonia

Како што објаснав во предходниот артикал јас ќе се обидам овие денови да го потполнам мојот дневник (затоа што блогот е како дневник замене ),за да ви кажам се за моето најубаво искуство како волонтер во Македонија

Today I would like to tell you about my travel experience in Kosovo, however, before entering in this story, I'd like also to tell you what we have organized in my host association during this week. As I have said many times I feel very lucky to be part of this team so passionate and always active, and it’s for this reason that I want to dwelling on the initiative organized by the youngsters about one event called "Take Action, Now !!".

Денеска би сакала да ви кажам за моето патување и искуство во Косово, меѓутоа пред да навлезам во оваа приказна, би сакала да ви кажам што  ние организираниравме во мојата домаќинска асоцијација во текот на оваа недела.Како што имам кажано многу пати многу сум среќна да бидам дел од овој тим толку страсен и секогаш активен,и заради оваа причина јас сакам да ја оживеам иницијативата организирана од младите за еден настан наречен "Take Action, Now !!".

Since the first moment in Macedonia I was really astonished by the activism from below carried on by young people willing to change something in the society. Well, thanks to my host organization the youngsters from Negotino have a possibility to express their wishes for a better world and create workshop and initiatives to involving new spaces and new people. In fact, “Take action, Now!” it was a great opportunity to use a space, the center for the elderly people on Timianik, generally not frequented by young people. It was also a great chance for the youngsters with speech skills to explain at other 12 participants (that they have applied to be part on it), their passion about: photography, video, public speaking and other interesting topic through theoretical explanations that found their fruit on the second day of the event.

Уште од првиот момент во Македонија јас бев навистина позитивно зачудена од активизмот кој беше спроведен од млади луѓе кој имаа намера да променат нешто во општеството.Па, благодарејќи на мојата домаќин ограгнизација младите од Неготино имаат шанса да ги искажат своите желби за подобар свет и креативни работилници и иницијативи за да еволвираат нови простори и нови ченови.Впрочем “Take action, Now!” беше добра шанса за да искористат простор, центарот за стари лица во Тимјаник,генерално некорситен од младите луѓе.Исто така имаше шанса за младите со говоречки вештини да му објаснат на 12 вклучени членови (кои се пријавиле да бидат дел) нивната страст за : фотографија,видео,јавно говорење и други интересни теми преку теоретско објаснување кој си ја најде својата улога во вториот ден од настанот.

The amazing things is that everything It was organized by the youngsters member of the organization like the decision of the event, the dates, and the drafting of the project etc... All has been a great success, and I was really proud about the youngsters and as well so happy to share, at the end of the daily session, one Italian game to leave them with positive energy in the closing of the day.

Неверојатната работа е тоа што се беше организирано од младите членови од организацијата како одлуката за настанот,датите како и изготвување на прокетот итн...Оваа сето беше еден голем успех, И јас бев многу горда за младите исто така и среќма да споделам, на крај од дневната сесија, една Италијанска игра да ги оствам со позитивна енергија во затварањето на денот.

However, as regards my trip I want to tell you how it was nice go there (in Kosovo), with other Evs volunteers from Macedonia. It was nice realized, that just with one little message shared on the Facebook group about Evs Macedonia, how you can have new friends and travel around the Balkan with people who make your own experience and for this be able to sharing idea, experience about travel, about life and of course about volunteerism. On Internet, chatting by chatting we decide together to go in Kosovo because there was a really nice movie festival in Prizren: the “DocuFest” where they have been projected many documentaries on the history of the Balkans. It was very interesting for me to see through the expression of the movie some problems and some traditions present in these fascinating lands.

Меѓутоа, во врска во моето патување јас сакам да ви кажам како беше убаво да одиш таму (во Косово), со други ЕВС волонтерии од Македонија.Беше добро реализирано, со тоа што со само една мала порака споделена на Фејсбук групата за ЕВС Макецонија, како може да имаш нови пријатели и да патуваш околу Балканот со луѓе што го прават твоето искуство  и да можиш да споделуваш идеи, искуства за патувања, за животот и секако за волонтеризам. На интеренет, додека чатувавме ние одлучивме да одиме во Косово затоа што имаше многу добар филмски фестивал во Призрен: DocuFest ,тие имаат проектирано многу документарци во историјата на Балканот .Беше многу интересно за мене да го видам преку искажувањата на филмот некои проблеми и некои традиции достапни во овие фасцинантни држави.

 By the way in Prizern there was a different atmosphere everything, in these days, gravitated around the festival. I can’t say that it was a fake face of Prizren but for sure it wasn’t like the normal daily life during the year. On Sunday we decide to go to Pristina, of course, to see the capital of these landlocked country. It was very nice but at the same time very impressive to see how much the feeling of a war just ended is still part of the mood of the city. Is not so easy for me (even if reading articles and books), understood all the history of this big mess that was their past war. I know for sure that I don’t like me and I hope that with the lesson of the history, with my work and with the energy of the youngsters things like this will not happen ever again. The actuality belies my words, I know, but as they say, hope is always eternal springs. J

Патем во Призен имаше друга атмосфера, се во овие денови се вртеше околу фестивалот. Неможам да кажам дека тоа беше друго лажно лице на Призрен но со сигурност не беше како нормален ден преку годината. Во Недела ние одлучивме да одиме во Приштина, секако, да го видиме главниот град на оваа  континетална земја. Беше многу убаво но и во исто време многу воодушевувачко да видиш како е осетот после завршена војна . Не е така лесно за мене (дури и ако читам артикли и книги), за да разберам сета историја од овој голем хаос  како што беше нивната предходна војна. Јас знам за сигурно дека не сакам војна  и се надеваме дека со оваа лекција од историја, со мојата работа и со мојата енергија ќе ги натерам младите да ја поврорат оваа работа никогаш. Реалноста верува во моите зборови, го знам тоа, но како што велат, надежта е секогаш вечен извор. J

See you soon.

Се гледаме наскоро

I wish you a nice weekend

Ви посакувам убав викенд

Best regards

Со почит

Ilaria.

Илариа

Напишано од ЕВС волонтер Илариа Марангон од Италија, Преведено од Благоја Тодоровски член на медиа арт и дебатен клуб

This article is written by the EVS volunteer Ilaria Marangon from Italy, translated by Blagoja Todorovski member of Media ART and Debate Club