My dear readers,
It’s august, almost all of us are back to our
normal life, maybe someone still has other plan for these last crumbs of summer
but actually most of us realized that our free time is gone…
I hope that all of you have spent wonderful
moments to have some memory that will warm up you a little during the cold
winter. I hope also that now you are full of energy to start again a new year
full of new things to do.
Драги мои читатели,
Дојде
август, речиси сите од нас се враќаат
на нашиот
нормален живот, можеби некој се уште има друг план за овие последни трошки од летото, но всушност
повеќето од нас сфатиле дека нашето слободно време ќе го снема ...
Се надевам дека сите од вас имаа поминато
прекрасни моменти и
имаат некој спомен,
која ќе ве
загрее вас малку за време
на студената зима. Се надевам и дека сега сте полни со енергија за да започнете одново нова година полна со
нови работи кои ќе ги направите.
During my free time I travel a little bit I
went in Croatia and after I went in Berlin to participate in one really
interesting training course. Well, in that period my identity it was quite
confuse, because I went there to represent my host organization and my host
country, Macedonia. In effect, now that I’m here from 3 months and I feel myself
quite Macedonian. When i was in Germany I had the possibility to see my host
country from abroad.
За време на моето
слободно време јас патував малку отидов во Хрватска и потоа бев во Берлин да
учествувам во еден навистина интересен тренинг курс. Па, во тој период мојот
идентитет беше доста збунет, бидејќи отидов таму за да ја претставувам мојата
организација домаќин и мојата држава домаќин, Македонија. Всушност, сега додека
сум тука веќе 3 месеци и јас се чувствувам како Македонец. Кога бев во
Германија имав можност да ја видам мојата држава домаќин од странство.
In the meanwhile during my voluntary work in Macedonia
thanks to this kind of work and thanks to my involvement in teaching my native language
I realized more things about my culture and my awareness was raised up.
It happened the same when in Germany I was capable
to see as in a new wide overview Negotino and Macedonia in general and be able
to grasp more knowledge of this country of this culture maybe more than when I
was here, immersed in the daily life.
Во меѓувреме во текот на
мојата волонтерска работа во Македонија, благодарение на овој вид на работа и
благодарение на мојот ангажман во наставата на учење на мојот мајчин јазик
сфатив повеќе работи за мојата култура и мојата свест беше подигната.
Истото тоа се случи кога
во Германија бев способена да видам нов широк преглед за Неготино и Македонија
воопшто и земам повеќе знаење за оваа земја за оваа култура можеби повеќе
отколку кога бев тука, нурната во секојдневниот живот.
At the same way once I got back here I saw as
well with different eyes the world that is around me. On the way back to
Negotino I saw some mountain really beautiful I haven’t seen them before, some
glimpse and partial view where I didn’t put attention before. Probably the
deepest meaning of travel is this: have a new eyes to see you and what is
around you above the culture, above the stereotype that can influence every
time your point of view. In fact, unfortunately, this mistake is behind every
corner, for everyone.
На исти начин кога се
вратив тука погледнав
и со различни очи на светот кој
е околу мене. На патот назад кон Неготино видов планина навистина убава не сум ја видела пред тоа, некој увид и делумен поглед, на кои не сум посветувала внимание пред тоа.
Веројатно најдлабоката смисла на патувањето е ова: имај нови очи да се видиш себе и она што е околу тебе над културата, над
стереотипот кои
можат да влијаат врз тебе на вашата точка на гледање. Всушност, за жал,
оваа грешка е зад секој агол, за секого.
Travel is also for making you to be proud
about your country, your origins, accomplish that maybe here or there or
wherever is not so bad. And that some time in certain things all over the world
is a village. Now is in my mind a conversation that I was reading in newspaper
between a Spanish writer (Fernando Fernández Gómez) and one Swedish actor
(Erland Josephson).
- Do
you know what the worst fault of the Spanish is? - asked the writer.
- No!
-
- The
envy. - Said the Spanish
- And
do you Know what’s the worst fault of Swedes?-
- No.
- The
envy. – Answered the Swedish.
Патувањето е, исто така, за да
те направи да
бидеш
горд за вашата земја, вашето потекло, сваќање дека можеби тука или таму
или каде и да е
не е толку лошо. И дека некое време во одредени работи целиот свет претставува како едно село.
Сега во мојот ум е
разговор што го читав во весник помеѓу шпански писател (Фернандо Фернандез
Гомез) и еден шведски актер (Ерланд
Џосепсон - Erland Josephson).
- Знаете ли што е најлошата кривица на шпанците? - Прашал писателот.
- Не! -
- Зависта. – Рекол Шпанецот
- И дали знаете што е најлоша кривица на Швеѓаните? -
- Не
- Зависта. – Одговорил Швеѓанецот
If this is true, then it is simple you can
find everywhere this, because we are human, we are here to make the things to be
better, to create together beyond the equal things, beyond the different things
a new society of this new Europe.
Ако ова е точно, тогаш
тоа е едноставно ова може да се најде насекаде, бидејќи ние сме луѓе, ние сме тука
да направиме работите да
бидат на подобро, за да изградиме заедно надвор од еднаквите работи,
надвор од различните нешта ново општество на оваа нова Европа.
This is the most important message that I
have learned during my training course on anti-discrimination in German.
By the way I’m so happy to be here again! J
Оваа е најбитната порака
која ја научив за време на мојот тренинг курс за анти дискриминација во
Германија.
Патем јас сум многу
среќна што сум назад овде! J
Thanks to all of you.
And see you next week hopefully with an
article less boring. J
Ви благодарам на сите.
И се гледаме следната
недела со артикал помалку досаден. J
Артикалот е напишан од ЕВС волонтер Илариа Марангон од Италија
This article is written
by the EVS volunteer Ilaria Marangon from Italy
No comments:
Post a Comment